خاورشناسان انگلیسی زبان (The English speaking Orientalists‬)

کتاب خاورشناسان انگلیسی زبان، با یک فرضیه و پیش‌فرض بزرگ و اساسی آغاز شده است؛ این پیش‌فرض که خاورشناسان و حتی دانشجویان انگلیسی‌زبان علوم اسلامی در مطالعات خود کمتر واقع‌بینی عالمانه داشته‌اند، در سراسر کتاب واضح و مشخص است. از یک دیدگاه، نگاه انتقادی به خاورشناسان انگلیسی‌زبان در حوزۀ اسلام به پژوهشگران حوزۀ ایران‌شناسی این نهیب را می‌زند که در بررسی آثار خاورشناسان غربی کمی محتاطانه‌تر رفتار کنند و به دیدۀ شک به آن‌ها و مقاصد آن‌ها بنگرند. بااین‌حال، در بخش‌هایی از متن به نظر می‌رسد این نگاه نقادانه به بدبینی خاصی منجر شده است که باعث شده ادله اندکی از واقعیت‌ها فاصله بگیرند. گرچه او مدعی است «ما هرگز در این کتاب قصد دفاع از خط‌مشی خاصی چه ملی یا مذهبی را نداریم» (همان: 14) و به درستی نیز به آن پرداخته است و از پرداختن به نقاط قوت اسلام سر باز زده، اما درواقع کاری که کرده این است که به دیدۀ منفی‌نگرانه به پژوهش‌ها و مطالعات اسلامی در غرب پرداخته و این در سراسر کتاب نیز مشخص است.

به‌طورکلی، می‌توان کتاب خاورشناسان انگلیسی زبان را کتاب مفید و سودمندی برای محققان حوزۀ اسلام‌شناسی و خاورشناسی دانست از این‌رو که این کتاب تلاش کرده تا با ارائۀ ادلۀ مناسب نگاهی انتقادی به خاورشناسان انگلیسی زبان داشته باشد و با ارائۀ اطلاعاتی مفید راهنمایی مناسبی برای پژوهشگران این حوزه در بررسی آثار خاورشناسان غربی ارائه می‌دهد.