20 مارس 1826م. در ژنو- 21 می 1897م. در لندن

  سر اوگاستس ولانستن فرنکس نخستین سال‌های زندگی‌اش را در ژنو و روم سپری کرد. از 1839م. تا 1843م. در کالج اتون Eton College و پس از آن در کالج ترینیتیِ Trinity College کمبریج مشغول به تحصیل بود. پس از فارغ‌التحصیلی تمام همّ و غمّ خود را صرف شکل‌دهی به مجموعۀ شخصی و توسعۀ مؤسسۀ باستان‌شناسی سلطنتی Royal Archaeological Institute کرد. در سال 1850م. دبیر نخستین نمایشگاه هنر سده‌های میانه شد که در مرکز اجتماع هنرها Society of Arts برپا می‌شد. یک سال پس از آن بود که فرنکس به استخدام بخش عتیقه‌های موزۀ بریتانیا درآمد. او از همان زمان به مدت 45 سال در موزۀ بریتانیا فعالیت کرد. اگرچه نخستین هدف از به کارگیری او شکل‌دهی به مجموعه‌ای از عتیقه‌های بریتانیایی بود، او را در بسیاری جهان مؤسس ثانوی موزۀ بریتانیا قلمداد می‌کنند. (Chisholm, 1911) در جایگاه یک مجموعه‌دار مستقل او بیشتر به دنبال آثار سرامیک و عتیقه‌های قرون‌وسطایی بود. فرنکس بسیاری از آثار مجموعه‌اش را از طریق دلالانی از هند خریداری کرد. افزون بر این او در حوزۀ هنر کلاسیک روم باستان نیز دستی بر آتش داشت. در سال 1876م. نمایشگاهی از سرامیک‌های آسیایی‌اش در یونان برپا کرد. آثار مختلفی از هنر ژاپن نیز دیگر حوزۀ علاقه‌مندی فرنکس در جمع‌داری بود. با توجه به نسبت‌های فامیلی میان او و برخی دیگر از مجموعه‌داران، فرنکس گردآوری را یک بیماری ژنتیکی و لاعلاج در خانوادۀ خود می‌داند! (https://en.wikipedia.org)

فرنکس را مهم‌ترین شخصیت در شکل‌گیری موزۀ بریتانیا توصیف کرده‌اند. اهمیت فرنکس در این مقاله بیشتر به‌عنوان شخصیتی اثرگذار در معرفی و شناخت هنر اسلامی است که امروزه موزۀ بریتانیا مالک یکی از عظیم‌ترین مجموعه‌های آن است. و فرنکس نقش بسیار مهمی در برپایی و توسعۀ این مجموعه از آغاز ایفا کرده است. به­گونه­ای که هر جا نامی از هنر اسلامی یا مجموعۀ خاورمیانه در این موزه به میان می­آید، از نقش برجستۀ وی نیز یاد و تقدیر می­شود. اما وارد Ward می‌گوید این تلقی نادرستی است که فرنکس را خالق متفکرانۀ مجموعۀ اسلامی در موزه بدانیم. چرا که او هرگز به هیچ­یک از کشورهای این حوزه سفر نکرد، نه عربی می­دانست، نه فارسی و نه ترکی، و تنها دانشی سطحی پیرامون فرهنگ، تاریخ و دین اسلام داشت. وی در سال 1866م. دپارتمان تازه­تأسیسش را تحت سه عنوانِ بریتانیایی، قرون­وسطایی (اروپا) و مردم­شناختی (سایر مناطق) تعریف کرد. در این بین، آثار اسلامی هم به بخش مردم­شناسی و هم قرون­وسطایی مربوط بود. این نشان می­داد که فرنکس قلمرو اسلام را یک منطقۀ میانی جغرافیایی و فرهنگی میان اروپا، آسیا، و آفریقا و پلی می­داند که دستاوردهای هنری باستان را به اروپای رنسانس متصل می­کند. کار فرنکس بیشتر پیشبرد مجموعۀ مردم­شناسی موزه بود و به نظر نمی­رسد که او علاقۀ خاصی به آثار اسلامی داشته باشد، چرا که بیشتر آثار اسلامی در گالری­های جدید مردم­شناسی که در 1886م. تأسیس شد نه متعلق به فرنکس بلکه برگرفته از مجموعه­های افرادی بود که نامشان در ادامه می‌آید. اشیاء بسیار زیادی در مجموعه‌های اروپایی کشف شدند یا آنها را گردشگران، دیپلمات‌ها و دلالان حرفه‌ای از خاورمیانه آوردند؛ این رخداد پاسخی به گرایش جدید به­سوی اشیاء اسلامی بود که از نمایشگاه‌های بین‌المللی بزرگ، جنبش هنر و طراحی صنعتی Industrial Art and Design Movement و نقاشی‌های رمانتیکِ شرق‌شناسان الهام می‌گرفت. مجموعه‌های عظیم هنر اسلامی هم به دست موزه‌ها و هم توسط افراد ثروتمندی چون فیلیکس اسلید Felix Slade، جان هندرسون John Henderson، فردریک گادمن Frederick Godman، اوکتاویوس مورگِن Octavius Morgan و روده هاکینز Rohde Hawkins در بریتانیا گرد آمدند. فرنکس عضوی از این گروه گردآوری­کننده بود و اکثر آنها مانند وی نه به شکل تخصصی در پی آثار اسلامی، بلکه مشتاق جمع­آوری هنرهای تزییینی بودند. این اشیاء نه از بافت اصلی­شان بلکه از دلالان لندنی و پاریسی دریافت می­شد که به­ندرت دانش خاصی دربارۀ فرهنگ اسلامی داشتند. (Ward, 1997) اما آثار اسلامی (از شیشه، سنگ کریستال و سرامیک تا فلزکاری و قطعات عاج) به دلیل ارتباطشان با هنرهای تزیینی اروپای رنسانس برای فرنکس جالب بودند و به او امکان می‌دادند تا سیر تکاملی طرح‌ها و فنون هنری را رده‌بندی بصری کند. بی‌تردید، او تنها کسی نبود که رویکرد غایت‌شناختی به توسعۀ تمدن انسانی اتخاذ کرد؛ محققان بعدی، با اینکه بسیار مشتاق خاورمیانه و آگاه از آن بودند، ایدۀ سیر تکاملی فرهنگ خاورمیانه‌ای را در کارشان استمرار دادند. (Suleman, 2012) با تمام این تواصیف، این مبالغه نیست که بگوییم بدون فرنکس بعید به نظر می­رسد که موزۀ بریتانیا اصلا مجموعۀ اسلامی­ای می­داشت. او بود که مقامات موزه را با وجود مخالفت­های بسیار متقاعد کرد که این اقلام ارزش گردآوری دارد. و تحت مدیریت او مجموعۀ اسلامی از چند مورد شیئی که به­صورت تصادفی به موزه رسیده بود، به مجموعه­ای از هزاران شیءِ دسته­بندی شده، قابل مطالعه و نمایش تبدیل شد. (Ward, 2000, 113)

1.  پرسش‌های لعاب‌کاری تزیینی
2. نمونه‌هایی از هنر تزیینی شیشه و مینا
3. کتیبه‌های آرامیِ جنوب عربستان
4. کاتالوگ پرسلان و سفال شرقی
5. سفال ژاپنی
6. کاتالوگ مجموعۀ پرسلان قاره‌ای
7. ارث فرنکس: کاتالوگ صفحات کتاب بریتانیایی و آمریکایی که سرآگوستوس ولاستن فرنکس به متولیان موزۀ بریتانیا واگذار شد

1. Book of Ornamental Glazing Quarries
2. Examples of Ornamental Art in Glass and Enamel
3. Himyaritic Inscriptions from Southern Arabia
4. Catalogue of Oriental Porcelain and Pottery
5. Japanese Pottery
6. Catalogue of a Collection of Continental Porcelain
7. Franks bequest: catalogue of British and American book plates bequested to the Trustees of the British Museum by Sir Augustus Wollaston Franks, British Museum  

1. Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Franks, Sir Augustus Wollaston". Encyclopædia Britannica. Vol. 11 (11th ed.). Cambridge University Press. p. 35.
2. Suleman, F. (2012). Islamic Art at the British Museum: Strategies and Perspectives In B. Junod, G.Khalil, S. Weber & ,G. Wolf ,Islamic Art and the Museum; Approaches to Art and Archaeology of the Muslim World in the Twenty-First Century. (p. 276-285). London: Saqi Book.
3. Ward, R. (2000). Augustus Wollaston Franks and the Display of Islamic Art at the British Museum. in S. Vernoit, Discoverng Islamic Art; Schalors, Collectors and Collections, 1850-1950 (P. 105-116). London: I.B.Tauris.
4. Ward, R. (1997). Islamism is not an Easy Matter In M. Caygill & J. Cherry, W Franks, 19th Century Collecting and the British Museum. (p. 272-285) London: British Museum Press
5. https://en.wikipedia.org/wiki/Augustus_Wollaston_Franks

1. Marjorie Caygill; John F. Cherry, eds. (1997), A.W. Franks: nineteenth-century collecting and the British Museum, British Museum Press.
2. Read, Charles Hercules (1901). "Franks, Augustus Wollaston". Dictionary of National Biography. London: Smith, Elder & Co.
3.  Wilson, David M., The British Museum; A History, The British Museum Press, 2002.
4.  Edited by John Curtis and Nigel Tallis (2005). "The British Museum 2005".
5. Wroth, Warwick William (1889). "Fountaine, Andrew" . In Stephen, Leslie (ed.). Dictionary of National Biography. Vol. 20. London: Smith, Elder & Co.
6. Caygill, Marjorie. "Creating A Great Museum". fathom.com. "Franks, Augustus Wollaston". A Cambridge Alumni Database. University of Cambridge.
7. Wilson, David M. "Franks, Sir (Augustus) Wollaston (1826–1897), collector and museum keeper". Oxford Dictionary of National Biography. Oxford University Press.
8. "Franks, Augustus Wollaston." Grove Art Online. Oxford Art Online. https://www.oxfordartonline.com/view/10.1093/gao/9781884446054.001.0001/oao-9781884446054-e-7000029737;jsessionid=D5BC5AA7D69DFFB25D40E4CD663FD0C2

1402-06-10