ابوالقاسم طاهری در این اثر سعی کرده بخشی از تاریخ پژوهش‌های حوزۀ ایرانشناسی و مطالعات ایران را گردآورد. همان‌طور که از نام آن برمی‌آید، این اثر به طور خاص به تاریخ ایرانشناسی در بریتانیا توجه کرده است. این اثر چگونگی خدمات ارزنده‌ای که در حوزۀ ایرانشناسی در بریتانیا انجام شده را همراه با شرح احوال هر یک از دانشمندان طی ۲۱ فصل ارائه کرده است. عنوان فصل‌های این اثر بسیار شیوا انتخاب شده و شامل فصل اول، آغاز پیوند، فصل دوم ترجمان سخنان خدا، فصل سوم، ویلیام جونز مشهور به جونز ایرانی، فصل چهارم، ویلیام اوزلی نخستین ترجمان جغرافیا و تاریخ ایران، فصل پنجم از زیان‌کاری در سیاست تا کامروایی در تاریخ، فصل ششم، گلبرگ‌هایی از خاک نیشابور، فصل هفتم رازی در دل کوه پرو، فصل هشتم نعمتی خداداد و گنجی بادآورد، فصل نهم راتده‌ای از بهشت استعمار و فصل دهم ردپای اسکندر، است سایر فصول نیز با همین سبک عنوان‌بندی شده است. لازم به ذکر است که طرح اصلی این اثر در هفده فصل نوشته شده بود که ده فصل آن تا فروردین 1349ش. تکمیل شده بود و با بیماری طولانی‌مدت نویسنده نگارش آن یک سال و اندی به تعویق افتاد. پس از آن مجدد از سر گرفته شد. این اثر علاوه‌بر توجه به ایران‌شناسان بریتانیا، در فصل بیست و یکم به نمونه‌های نفائس هنر ایرانی در موزه‌های بریتانیا و کاوش‌های اخیر باستان‌شناسان بریتانیا در ایران نیز توجه داشته است. روش مؤلف در پرداختن به محتوا به صورت خلاصه بوده و سعی داشته از حواشی بپرهیزد. هر جا نیاز به توضیحات دیگری وجود داشته در حواشی به منابع دیگر ارجاع داده است.
