آبان ۱۴۰۳

گسترش اندیشه‌های عطّار (Aṭṭār of Nishapur)

«عطّار ما، مشام جان مشتریان را با نغمات روح‌بخش خود معطّر می‌‌سازد امّا وی تنها عطّار نیست، بلکه پزشک هم هست و داروی بیماران خود را ترکیب می‌‌کند. پیشۀ حقیقی او آن است که نخست جان‌‌های عاشقان را در دام زرّین جمال اسیر و سرمست بادۀ عشق کرده، آن‌گاه آن عاشقان دل‌خسته را به‌کمک معجون و اکسیر خویش تسلّی و راحتی ابدی بخشد. آری عطّار هم عطرفروش و دواساز شایسته‌ای است و هم حکیمی است که فلسفۀ شکّ و تردید را که موجب سرگردانی هم‌میهن و هم‌سایۀ خاک وی، یعنی خیّام نیشابوری، گردید پشت سر گذاشته و از گمراهی در آن بادیه رهایی یافته‌است.»